فیلم ضعیف و پُرنقص «محمد» به کارگردانی مجید مجیدی با توافق پشت پرده ایران و ترکیه آماده اکران در سیصد سینمای این کشور می‌شود.
به گزارش «محبت نیوز» پیش از خبر اکران فیلم «محمد» در سینماهای ترکیه، شایعات تایید نشده‌ای از سهم ترکیه در هزینه ساخت فیلم در بعضی رسانه‌های خبری مطرح شده بود. شایعاتی که حتی حکایت از آن داشت که بین دو کشور قراردادی هم برای اکران آن در سینماهای ترکیه بسته شده است.
حالا از شواهد پیداست این شایعات جنبه حقیقی به خود گرفته و به گفته خبرگزاری‌های ایران، این فیلم از روز جمعه (۷ آبان) هم‌زمان در سیصد سینمای ترکیه به نمایش در می‌آید. این فیلم با دوبلۀ ترکیِ استانبولی و زیرنویس انگلیسی اکران می‌شود و به گفته رسانه‌های ایرانی، مراسم افتتاحیه نمایش آن را شبکۀ تلویزیونی ترکیه پوشش خواهد داد.
اما باید دانست در این اثر سینمایی پُرهزینه به کارگردانی مجید مجیدی که در عرصه جهانی نیز ناکام بوده سعی شده با پرهیز از نکات اختلاف انگیز عقیدتی، تنها تصویری از پیامبر مسلمانان ارائه کنند که برای تمام مسلمانان قابل‌قبول باشد.
فیلمساز تأکید دارد که در برابر اسلام بنیادگرا و یا به اصطلاح «اسلام افراطی» روایتی ارائه دهد که با رحمت و عطوفت همخوان باشد، اما تا چه اندازه در عملی ساختن این هدف موفق بوده و نظر مثبت منتقدان سینما را به خود جلب کرده سوال تامل برانگیز دیگری است.
- بیشتر بخوانید: «محمد» پرهزینه ترین فیلم تاریخ سینمای ایران از اسکار حذف شد
خدا در فیلم کجاست؟
مسعود فراستی، منتقد شناخته شده سینما با انتشار یادداشتی با عنوان «مرگ بر داعش، مرگ بر شارلی ابدو» در وب سایت شخصی خود در مورد این فیلم نوشت: «عوامل خارجی با دستمزدهای سنگین در فیلم چه کردهاند، که ما نمی‌توانستیم؟ فیلمبردار اسکاری که یک کرین درست ندارد و کرین‌اش چندین جا لق می‌زند. اما شاید به جای ما، جای دوربین تعیین کرده و زاویه دوربین؟ و حتی دکوپاژ؟ جا و زاویه دوربین‌اش مسیحی -یا غربی- نیست؟ ما چه کاره فیلم بودیم، دستیار فیلمبردار یا کارگردان ؟ کارگردانی که نه بازی خوب می‌گیرد، نه محیط و فضایی دراماتیک می سازد در فیلم چه کاره است ؟ – رئیس مدرسه عالی هنر ؟- کات‌ها را چه کسی داده؟ و میزانسن‌ها را؟ راستی کدام میزانسن؟ به یاد بیاورید صحنه “ایمان آوردن” ساموئل بد من را، که از حمله راهزن ها به کمک پیامبر جان سالم به در برده، با دیدن ماهی‌ها شگفت زده می‌شود . به این شگفت زدگی می‌گویند: ایمان؟ راستی آیا ایمان آورده‌ای در فیلم می‌بیبنیم؟ و مهم‌تر، خدا در فیلم کجاست؟ – در بچه‌های آسمان و حتی رنگ خدا، بود»
مسعود فراستی، منتقد شناخته شده سینما با انتشار یادداشتی با عنوان «مرگ بر داعش، مرگ بر شارلی ابدو» در وب سایت شخصی خود در مورد این فیلم نوشت: «عوامل خارجی با دستمزدهای سنگین در فیلم چه کردهاند، که ما نمی‌توانستیم؟ فیلمبردار اسکاری که یک کرین درست ندارد و کرین‌اش چندین جا لق می‌زند. اما شاید به جای ما، جای دوربین تعیین کرده و زاویه دوربین؟ و حتی دکوپاژ؟ جا و زاویه دوربین‌اش مسیحی -یا غربی- نیست؟ ما چه کاره فیلم بودیم، دستیار فیلمبردار یا کارگردان ؟ کارگردانی که نه بازی خوب می‌گیرد، نه محیط و فضایی دراماتیک می سازد در فیلم چه کاره است ؟ – رئیس مدرسه عالی هنر ؟- کات‌ها را چه کسی داده؟ و میزانسن‌ها را؟ راستی کدام میزانسن؟ به یاد بیاورید صحنه “ایمان آوردن” ساموئل بد من را، که از حمله راهزن ها به کمک پیامبر جان سالم به در برده، با دیدن ماهی‌ها شگفت زده می‌شود . به این شگفت زدگی می‌گویند: ایمان؟ راستی آیا ایمان آورده‌ای در فیلم می‌بیبنیم؟ و مهم‌تر، خدا در فیلم کجاست؟ – در بچه‌های آسمان و حتی رنگ خدا، بود»
- بیشتر بخوانید: انتقاد بلندپایه‌ترین روحانی عربستان از فیلم « محمد »
فیلم ضد آیه قرآن است
میثم امیری، نویسنده و منتقد فیلم در نقد خود نوشته: در سوره کهف، آیه ۱۱۰ آمده است: «بگو که من بشری چون شمایم.» فیلم مجیدی ضد این آیه قرآن است و می‌خواهد با نشان دادن یک ابر انسان همیشه نورانی درام بسازد که در ساختن آن ناموفق است و نتیجه‌اش شده کودک- نوجوانی که ماکتی از یک قلمبه نور است که این طرف و آن طرف راه می‌رود و خرما تعارف می‌کند و صدای دورگه‌ی نازک ِ نیمه مونث دارد و از همه بدتر کنش ندارد و لوس است و بی‌مسأله.» و در پایان نقدش نوشته: «آیا بهتر نبود با دانش وطنی که تجربه‌ها نشان داده پرمایه و قوی است، این فیلم ساخته می‌شد؟ (بچه های آسمان با بیگ پروداکشن ساخته نشد؛ با قلب و دلی همراه ساخته شد و ماند.)»
میثم امیری، نویسنده و منتقد فیلم در نقد خود نوشته: در سوره کهف، آیه ۱۱۰ آمده است: «بگو که من بشری چون شمایم.» فیلم مجیدی ضد این آیه قرآن است و می‌خواهد با نشان دادن یک ابر انسان همیشه نورانی درام بسازد که در ساختن آن ناموفق است و نتیجه‌اش شده کودک- نوجوانی که ماکتی از یک قلمبه نور است که این طرف و آن طرف راه می‌رود و خرما تعارف می‌کند و صدای دورگه‌ی نازک ِ نیمه مونث دارد و از همه بدتر کنش ندارد و لوس است و بی‌مسأله.» و در پایان نقدش نوشته: «آیا بهتر نبود با دانش وطنی که تجربه‌ها نشان داده پرمایه و قوی است، این فیلم ساخته می‌شد؟ (بچه های آسمان با بیگ پروداکشن ساخته نشد؛ با قلب و دلی همراه ساخته شد و ماند.)»
باید خاطر نشان کرد که فیلم سینمایی «محمد» به جشنواره مهمی راه نیافت. جشنواره سینمایی برلین در سال گذشته آن را به عنوان یک «فیلم تبلیغاتی» رد کرد.
فیلم از طرف جمهوری اسلامی به آکادمی اسکار معرفی شد، اما خیلی زود از لیست نامزدهای اسکار هم بیرون افتاد. سرانجام، پس از رشته‌ای از تمهیدات پشت پرده، فیلم در بخش غیررقابتی جشنواره مونترآل به نمایش در آمد، که جشنواره مهمی شناخته نمی‌شود.
- بیشتر بخوانید: انتقاد محمدعلی ابطحی از یهودی‌ستیزی در فیلم محمد
اما فیلم «محمد» حتی اگر تمام جوایز معتبر را هم برنده می‌شد، باز در کشورهای اسلامی شانس نمایش نداشت.
به دنبال تلاش تهیه‌کنندگان فیلم برای پخش جهانی، دانشگاه الازهر مصر که بالاترین مرجع دینی جهان اسلام (تسنن) شناخته می‌شود، فیلم را محکوم کرد و خواهان ممنوعیت نمایش آن شد.
اینک و با تمام ناکامی های این اثر تبلیغاتی جمهوری اسلامی که ساخت آن ۷ سال و با صرف هزینه‌های کلان به طول انجامید، ترکها به یاری محصولی می‌آیند که شاید با اکران آن در سینماهای عُمدتن خلوت ترکیه ذره‌ای از حس اعتماد به نفس از دست رفته مجیدی را برای ساخت پروژه های تبلیغی پرهزینه بعدی نظام اسلامی به وی بازگردانند!
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر